درباره شنوایی

مي توان کم شنوایی (ناشنوایی) را بر اساس ناحیه ای از گوش که دچار آسیب شده است، در سه دسته مختلف طبقه بندی کرد:

• کم شنوایی انتقالی (Conductive)
• کم شنوایی حسی عصبی (Sensorineural)
• کم شنوایی ترکیبی (Mixed)

كم شنوایی انتقالی -Conductive

هنگامی که کم شنوایی (و یا ناشنوایی) در اثر مشکلات و آسیب های وارده بر کانال گوش، پرده گوش، گوش میانی و استخوانچه های گوش میانی (چکشی، سندانی و رکابی) بوجود آمده باشد، کم شنوایی از نوع انتقالی (Conductive) می باشد. از دلایل افت شنوایی انتقالی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ناهنجاری در ساختار گوش خارجی، کانال گوش و گوش میانی
• تجمع جرم (واکس گوش) و یا اجسام خارجی درون کانال گوش
• تجمع مایع در گوش میانی ناشی از سرما خوردگی
• عفونت گوش میانی که می تواند منجر به تجمع مایع درون گوش میانی شده و حرکت پرده گوش و استخوانچه های گوش میانی را مختل کند.
• عفونت کانال گوش

کم شنوایی حسی عصبی-Sensorineural

هنگامی که کم شنوایی (و یا ناشنوایی) به خاظر مشکلات گوش داخلی بوجود آمده باشد، کم شنوایی از نوع حسی عصبی (Sensorineural) بوده که رایج ترین نوع ناشنوایی و یا کم شنوایی می باشد. از مهمترین دلایل افت شنوایی حسی-عصبی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بیماری منیر – Meniere’s Disease
• کهولت سن (Presbycusis)
• آسیب عصبی ناشی از سفلیس
• کاهش شنوایی با علت ناشناخته (Idiopathic Hearing Loss)
• تومور های عصبی نظیر آکوستیک نوروما
• مسمومیت دارویی نظیر آسپرین و آمینوگلیکوزید و داروهایی که در شیمی درمانی مورد استفاده قرار می گیرند.
• آسیب های ناحیه سر
• قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صداهای بسیار بلند (Noise Induced Hearing Loss – NIHL). صداهای شدید بالای ۷۵ دسیبل باعث رسیدن آسیب به گوش داخلی می شوند.

کم شنوایی ترکیبی –Mixed

هنگامی که کم شنوایی منشا دوگانه حسی عصبی و انتقالی داشته باشد. در این نوع کاهش شنوایی، بخش های مختلف گوش (خارجی، میانی و داخلی) و اعصاب شنوایی ممکن است آسیب دیده باشند

درجات مختلف کم شنوایی: