سمعک را از دو جهت می توان تقسیم بندی کرد: یکی بر اساس تکنولوژی بکار رفته در آن و دوم بر اساس سایز و اندازه
تکنولوژی:
- سمعک های آنالوگ : اولین تکنولوژی بکار رفته در سمعک، پردازش آنالوگ است. در این تکنولوژی ساده و ابتدایی سمعک صرفا نقش یک تقویت کننده خطی را ایفا می کند. به عبارت دیگر، صدای وارد شده به سمعک بدون انجام پردازش خاصی و فقط با انجام تقویت خطی ( افزایش یک بهره ثابت و مشخص به صدای ورودی ) به گوش ارائه می شود. به عبارت ساده تر چه صدا آهسته باشد و چه بلند به یک میزان بلند می شود. از اینرو فردی که از سمعک های آنالوگ استفاده می کند در محیط های شلوغ دچار مشکل شده و باید صدای سمعک خود را کاهش بدهد. سمعک های آنالوگ بعلت نداشتن سیستم های کاهنده نویز و حذف فیدبک مشکلات متعددی را برای کاربران خود ایجاد می کنند لذا امروزه تولید این سمعک ها بسیار محدود شده و جز در موارد خاص تجویز آنها توصیه نمی شود.
- تکنولوژی دیجیتال : تکنولوژی دیجیتال سالها است که در ساخت سمعک ها مورد استفاده قرار می گیرند. این فن آوری در ساده ترین حالت آن باعث می شود که تقویت کننده سمعک ( آمپلی فایر ) بصورت تراکمی عمل کند، به عبارت ساده تر، صدا های آهسته بیشتر و صدا های بلند کم تر تقویت می شوند. لذا فرد نیاز کم تری به تغییر دادن صدای سمعک خود دارد. با ورود تکنولوژی دیجیتال به سمعک، امکانات متعددی به آن اضافه شد. از جمله می توان به سیستم های کاهنده نویز و حذف فیدبک ( سوت سمعک ) و همچنین میکروفن های جهت دار ( قابلیت زوم بر روی صدای گفتار ) اشاره کرد. سمعک های دیجیتال با ورود تکنولوژی های پیشرفته به سمعک های هوشمند تبدیل شدند. شاید سوالی که ذهن خیلی از کاربران سمعک را به خود مشغول کرده این است که اساسا چه تفاوتی بین سمعک های دیجیتال و هوشمند وجود دارد و منظور از هوشمند در سمعک چیست؟ در ابتدا باید به این نکته اشاره کنیم که کاهش و افزایش اتوماتیک صدای سمعک نشان دهنده هوشمندی آن نیست و این مسئله در واقع پایه ای ترین پردازش در سمعک های دیجیتال محسوب شده و همان سیستم تراکمی است که به آن اشاره شد. پس منظور از سمعک هوشمند چیست؟ همانطور که گفتیم با ورود تکنولوژی دیجیتال، امکاناتی از جمله سیستم کاهش نویز اضافه شد، این سیستم ها در یک سمعک دیجیتال ساده یا همواره فعال هستند یا اینکه کاربر می بایست با فشردن دکمه آنها را فعال کند ولی در سمعک های هوشمند این تغییرات ( خاموش و روشن شدن سیستم های سمعک ) بصورت خودکار انجام می شود. به عبارت دیگر این سمعک است که تشخیص می دهد کی نیاز به کاهش نویز هست و کاربر چه زمانی نیاز به استفاده از میکروفن جهت دار دارد.
چه تفاوتی بین سمعک های هوشمند یا همان دیجیتال وجود دارد؟ تفاوت بین این سمعک ها به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهمترین آن سرعت و قدرت پردازش آن است. به عبارت دیگر هرچه سرعت سمعک در پردازش اطلاعات ورودی بیشتر باشد، سرعت اعمال تغییرات نیز بیشتر شده و کاربر احساس رضایت بیشتری از صدای سمعک خواهد داشت. این مورد را می توان با گوشی های هوشمند مقایسه کرد، امروزه تمام گوشی های هوشمند تقریبا از امکانات یکسانی برخوردارند ولی آنچه که باعث انتخاب شما می شود ( خارج از بحث قیمت ) کیفیت دوربین، کیفیت صفحه نمایش و سرعت باز کردن اپلیکشن ها هستند که همه اینها به سال ساخت و به روز بودن تکنولوژی ( فارغ از برند ) بستگی دارد.
بعنوان مثال، سمعک هایی که دارای امکانات خاصی مثل قابلیت اتصال بی سیم ( وایرلس ) به منابع صوتی و تصویری را دارند و همچنین از آخرین تکنولوژی روز استفاده می کنند به طبع از کیفیت بالاتری برخوردار بوده و قیمت بالاتری هم خواهند داشت.
در پایان لازم به ذکر است که، صرف استفاده از سمعکی با تکنولوژی بسیار بالا تضمین کننده بهتر شنیدن نیست و عوامل بسیاری از جمله اقدام به موقع، انتخاب نوع سمعک ( داخل گوشی و پشت گوشی ) و تنظیم آن در حصول بهترین نتیجه دخیل است.
سایز و اندازه
سمعک ها بطور کلی به دو گروه داخل گوشی ( ITE ) و پشت گوشی ( BTE ) تقسیم می شوند.
- سمعک های داخل گوشی : همانطور که از اسمش مشخص است این سمعک ها در داخل کانال گوش کاربر قرار می گیرد و از آنجاییکه کانال گوش در افراد مختلف متفاوت است، لذا ابتدا می بایست از کانال گوش قالب اولیه تهیه شده و برای ساخت به شرکت مربوطه ارسال شود.
سمعک های داخل گوشی از نظر سایز و قدرت اندازه مختلفی دارد که شامل IIC ( غیر قابل دید )، CIC، ITC و ITE می باشد. که بسته به میزان کم شنوایی توسط متخصص شنوایی شناسی تجویز می شود.
لازم به ذکر است که سمعک IIC یا همان به اصطلاح نامرئی برای هر کاربری قابل استفاده نمی باشد چرا که این مدل از سمعک نیازمند کانال گوش با ابعاد مناسب است، در غیر اینصورت از لحاظ دید تفاوتی با مدل CIC نخواهد داشت. ضمن اینکه قدرت این مدل محدود بوده و برای کاهش شنوایی های متوسط تا شدید مناسب است.
امروزه سمعک های داخل گوشی نیز به سیستم های بلوتوث مجهز بوده و قابلیت تنظیم صدا از طریق ریموت و همچنین اتصال به وسایل صوتی را دارد. توجه داشته باشید که سمعک داخل گوشی بعلت مشکلاتی که در ساخت و نحوه نگهداری و امکانات آن وجود دارد معمولا توصیه نمی شود و انتخاب اول همواره سمعک پشت گوشی است.
- سمک های پشت گوشی : امروزه سمعک های پشت گوشی در سایزهای مختلفی تولید می شود. پیشرفت تکنولوژی منجر به ساخت نمونه های بسیار کوچکی از این سمعک ها شده که گاها دید کمتری از سمعک های داخل گوشی دارند.
سمعک های پشت گوشی در انواع مختلفی از جمله BTE، BTE power، Super power و RITE هستند که بسته به میزان کم شنوایی توسط متخصص شنوایی شناسی تجویز می شوند. این سمعک ها بسته به میزان و شکل کم شنوایی قابلیت استفاده از قالب و بدون قالب را دارند.
سمعک های مدل RITE بعلت نداشتن هوک و تیوب قالب، از دید بسیار کمی برخوردار هستند.
توجه داشته باشید از آنجاییکه این مدل از سمعک ها بصورت کامل و ساخته شده از کمپانی اصلی وارد می شوند و همچنین بعلت دور بودن قطعات سمعک از جرم و ترشحات گوش ( به غیر از مدل RITE ) به مراتب کم تر دچار خرابی می شوند و همچنین بسته به تکنولوژی بکار رفته در آن از حداکثر امکانات برخوردار هستند.
استفاده از سمعک های پشت گوشی همواره بر داخل گوشی ارجحیت دارد.
